Jednym z współczesnych konceptów rewalidacyjnych jest terapia rehabilitacyjna
opracowana przez Karela i Bertę Bobath (neurodevelopmental treatment). W latach czterdziestych zaczęli oni rozwijać i stosować nową, opracowaną przez siebie metodę
rehabilitacyjną o charakterze neurorozwojowym.
Swoją koncepcję oparli na wnikliwej
obserwacji dorosłych pacjentów oraz dzieci w różnym wieku, u których nastąpiły zmiany
w prawidłowym funkcjonowaniu ośrodkowego układu nerwowego. Porównując i analizując
przebieg prawidłowego rozwoju oraz nieprawidłowego rozwoju psychomotorycznego
noworodka, niemowlęcia i dziecka, opracowali studium zachowań rozwojowych, które służy
ocenie stopnia dojrzałości Ośrodkowego Układu Nerwowego (OUN) i ocenie jego
funkcjonowania.Poprzez ocenę stopnia dojrzałości OUN można wcześnie wykryć patologiczne zaburzenia związane z rozwojem ruchu oraz zaprogramować postępowanie rehabilitacyjne, które
oparte jest na twierdzeniu, że cała działalność ruchowa człowieka jest odruchowa, czyli
u każdego zdrowego dziecka na danym etapie rozwoju występują fizjologiczne odruchy.
U dzieci z uszkodzeniami układu nerwowego pewne odruchy fizjologiczne nie występują
w ogóle, inne są patologiczne, zatem celem usprawniania jest rozwinięcie odruchów prawidłowych oraz hamowanie odruchów patologicznych z jednoczesną normalizacją
napięcia mięśniowego.
Zastosowanie terapii metodą NDT-Bobath powoduje:
Normalizację napięcia mięśniowego (obniżenie napięcia wzmożonego i podwyższanie napięcia obniżonego) przy zastosowaniu odpowiednich technik i wspomagań oraz dystalnych i proksymalnych punktów kluczowych.
Hamowanie nieprawidłowych odruchów oraz ruchów przez ułatwienie prowadzenie z odpowiednich punktów kluczowych, rękami terapeuty ruchów najbardziej jak to możliwe zbliżonych do prawidłowych. Dzięki temu dostarczenie również odpowiednich doznań czuciowych.
Poznawanie, kształtowanie i uświadomienie schematu ciała oraz stymulacji dotykowej.
Wykorzystywanie zdobytych już umiejętności w czynnościach codziennych i w aktywności spontanicznej .
Zapobieganie i leczenie przykurczów mięśniowych i deformacji kostno-stawowych.
Usprawnianie czynności karmienia.
Stymulację wielozmysłowa:
o układ przedsionkowego (równowaga)
o narząd wzroku (ćwiczenia aparatu ruchowego gałek ocznych wg potrzeb pacjenta),
o narządu słuchu.
Koncepcja Bobath jest ciągle modyfikowana razem z najnowocześniejszymi osiągnięciami wiedzy medycznej. Na przełomie lat 50/60 została przystosowana do usprawnienia niemowląt i małych dzieci przez dr. E.Koeng i fizjoterapeutę Mary Quiton z ośrodka Bobathów nazwa została koncepcją NDT-Bobath' Stała się ona podstawą rozwoju „wczesnej interwencji". Metoda ta jest dojrzała pod względem teoretycznym jak i praktycznym. Bazą do pracy i stosowania metody Bobath jest doskonała znajomość rozwoju neurofizjologicznego człowieka. Jest to również najmniej kontrowersyjna metoda terapii dzieci i niemowląt.
Przygotowanie do ruchu poprzez zapewnienie pełnego zakresu ruchu w stawach i przygotowanie sensoryczne (czucie powierzchowne, propriocepcja, stymulowanie przedsionka)
Torowanie prawidłowego napięcia mięśni. (poprzez stosowanie odp. technik, wprowadzanie rotacji)
Torowanie prawidłowych wzorców postawy i ruchu
Maksymalna aktywizacja pacjenta
Wykorzystanie zdobytych umiejętności w codziennych czynnościach.
