Podczas gdy przez ostatnie dekady powięź była traktowana w badaniach naukowych jako tkanka wirtualna, najnowsze doniesienia ze świata nauki sugerują, że sieć powięziowa obejmująca poszczególne tkanki naszego ciała może grać ważniejszą rolę w terapii mięśniowo – szkieletowej niż się powszechnie uważa.
Na kursie zostaną przedstawione najnowsze odkrycia dotyczące powięzi, które mają zastosowanie w terapii manualnej. Program obejmie:
• konkretne obszary powiększonej inerwacji sensorycznej w ludzkiej sieci powięziowej
• architektoniczne różnice w powięziach tułowia i kończyn
• rolę powięzi lędźwiowej w stabilności lędźwiowej i idiopatycznych bólach odcinka
lędźwiowego
• odpowiedź fibroblastów na różne wzorce przeciążeń mechanicznych
• specyficzne „zadania domowe” poprawiające przebudowę macieży kolagenowej
Techniki powięziowo-mięśniowego uwalniania:
• praca z autonomicznym układem nerwowowym poprzez receptory Ruffiego i wolne
zakończenia nerwowe,
• praca z różnymi warstwami powięzi lędźwiowej,
• specyficzne podejście do powięzi karkowej i szyjnej,
• praca z przegrodami międzymięśniowymi i powięzią okołokostną
• technika „topienie tureckiego miodu” i technika strzyżenia płynów.
Instruktor:
Dr Robert Schlaip MA HP
Jest instruktorem Rolfingu i nauczycielem metody Feldenkraisa od 1992. Prowadzi prywatną praktykę terapii manualnej w Monachium w Niemczech.
W 2004 roku w poszukiwaniu głębszego zrozumienia mechanizmów związanych z terapią
manualną dr Schlaip wszedł w świat nauki. Tezy jego pracy doktorskiej związane z aktywną
kurczliwością powięzi zdobyły światowe uznanie i zostały uhonorowane nagrodą Vladymira
Jandy. Od 2006 roku jest szefem zespołu do badań nad powięzią na uniwersytecie w Ulm
w Niemczech. Ponadto jest Dyrektorem do spraw badań naukowych Europejskiego
Stowarzyszenia Rolfingu oraz autorem wielu publikacji związanych z badaniami nad powięzią.
Jego entuzjazm związany z ukrytymi możliwościami sieci powięziowej oraz jego praktyczne umiejętności były siłą napędową dla zorganizowania pierwszego Kongresu Badań nad Powięzią
(Harwardzka Szkoła Medyczna, Boston, 2007) oraz dwóch kolejnych kongresów związanych
z tematyką powięzi (Amsterdam 2009, Vancouver 2012).
