Fizjoterapia Algorytm współczesnego postępowania diagnostyczno-leczniczego w skoliozach idiopatycznych - Fizjoterapiaonline.pl

Materiały multimedialne

//pokaż wszystkie // wstecz

Fizjoterapia

pomniejszpowiększ

IX Międzynarodowy Interdyscyplinarny Kongres Naukowy: Skoliozy - Współczesne Zasady Diagnostyki i Kompleksowego Leczenia 27 - 28.11.2009 Warszawa - Algorytm współczesnego postępowania diagnostyczno-leczniczego w skoliozach idiopatycznych


Andrzej Nowakowski
(1)Klinika Chirurgii Kręgosłupa, Ortopedii Onkologicznej i Traumatologii Uniwersytet Medyczny Poznań

Algorytm współczesnego postępowania diagnostyczno-leczniczego w skoliozach idiopatycznych

Skolioza idiopatyczna jest schorzeniem charakteryzującym się występowaniem w populacji ludzkiej ze stałą częstością.
Diagnostyka
Badanie przesiewowe: w wieku szkolnym (10 ? 14 r. ż)
Przebieg naturalny: wiek , płeć, pierwsza miesiączka, występowanie rodzinne, ból?
Badanie kliniczne: obserwacja (test Adamsa) , pomiary (skoliometr, pion z C7), pojemność oddechowa w skoliozach > niż 70? (hypokyfoza piersiowa)
Diagnostyka radiologiczna: (kąt Cobba, test Rissera, kręg stabilny ? Centralna pionowa linia krzyżowa), wielkość rotacji ? Nash Moe, Perdriolle, KT.
Leczenie
Cele leczenia: zapobieganie progresji, zachowanie kompensacji kręgosłupa, wydolność oddechowa, względy kosmetyczne.
Postępowanie nieoperacyjne: obserwacja w skrzywieniach < 25? u niedojrzałych szkieletowo chorych i w skrzywieniach > 50? dojrzałych kostnie.
Ćwiczenia fizyczne: jako uzupełnienie leczenia (nie wpływają na przebieg naturalny skoliozy).
Gorset: skrzywienie > 30? - 40? podczas  pierwszej wizyty i > 25? przy udokumentowanej progresji (R=3 lub mniej).
Główny cel stosowania gorsetu: zahamowanie progresji, aż u 85% chorych i około 50%  korekcji. Po odstawieniu gorsetu powrót skrzywienia do wielkości wyjściowej z przed gorsetu.
Leczenie operacyjne
Wskazania: postępujące skrzywienia > 45? u rosnących dzieci, niepowodzenie w leczeniu gorsetowym, postępujące skrzywienia > 50? u dorosłych.
Cele operacji: zapobieganie progresji skrzywienia, zapewnienie kompensacji, wydolność oddechowa, prewencja bólu, kosmetyka.
Usztywnienie tylne w zależności od wzoru skrzywienia, kręg dystalny możliwie neutralny rotacyjnie, stabilny, ustawiony horyzontalnie w stosunku do kości krzyżowej.
Usztywnienie proksymalne  w podwójnym strukturalnym skrzywieniu piersiowym (Typ V) ? oba skrzywienia powinny być objęte usztywnieniem.
Usztywnienie przednie krótkie i korektywne skrzywienia piersiowo/lędźwiowe i lędźwiowe
bez współistniejącej kifozy, korekcja skoliozy lędźwiowej z odtworzeniem lordozy.
Połączona s-deza przednia i tylna: poważne skrzywienia > 90? sztywne i zdekmompensowane.
Czynniki predestynujące rozwinięcie crankshaft  phenomenon (R=0, kąt Cobba > 60?, rotacja szczytu skrzywienia > 20?), procedurą z wyboru ? przednia discektomia + deza oraz tylne instrumentarium + deza.
Instrumentarium ? wielosegmentowe z użyciem śrub nasadowych.
Technika operacyjna -  dwie jednostki krwi autogennej, odzysk śródoperacyjny krwi, monitorowanie rdzenia, deza z wszczepami kostnymi autogennymi.

Komentarze

brak komentarzy, skomentuj jako pierwszy

Dodaj komentarz
Treść: *
Autor: *