Fizjoterapia

III Wiosna z Fizjoterapią Cykliczne Sympozjum Studenckich Kół Naukowych nt. Rehabilitacja w Geriatrii Warszawa, 3 kwietnia 2009 r.

Magdalena Fronczek, Karolina Szulkowska
ANALIZA CZĘSTOŚCI WYSTĘPOWANIA WAD STÓP U DZIECI GŁUCHYCH, GŁUCHONIEMYCH W PORÓWNANIU DO DZIECI ZDROWYCH W AGLOMERACJI ŁÓDZKIEJ - BADANIE PILOTAŻOWE

Studenckie Koło Naukowe Fizjoterapii przy Klinice Rehabilitacji Medycznej Wydziału Fizjoterapii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi Opiekun Koła i Kierownik Kliniki: dr hab. n. med., prof. nadzw. Jolanta Kujawa Wstęp. Stopa spełnia trzy podstawowe funkcje: podporową, ruchową oraz amortyzującą wstrząsy. Do najczęstszych wad stóp występujących u dzieci i młodzieży szkolnej należy płaskostopie statyczne. Jego
przyczyną jest dysproporcja między wielkością obciążenia statycznego, a wydolnością układu mięśniowowięzadłowego. Analiza literatury wykazała, iż budowa morfologiczna stóp dzieci niesłyszących i głuchoniemych różni się w porównaniu z dziećmi zdrowymi. Celem pracy była ocena częstości występowania wad stóp u dzieci głuchych oraz głuchoniemych w porównaniu do dzieci zdrowych w aglomeracji łódzkiej.
Materiał i metody. Badaniem pilotażowym objęto 60 losowo wybranych dzieci, uczniów szkół podstawowych, w wieku od 8-10 lat. Pierwszą 30-osobową grupę stanowiły dzieci głuche i głuchonieme. W grupie drugiej były dzieci zdrowe (n = 30). Grupę pierwszą podzielono na trzy 10-osobowe podgrupy:

 

Analogiczny podział na trzy 10-osobowe podgrupy został przeprowadzony w grupie dzieci zdrowych. Wszystkie dzieci zostały poddane badaniu fizjoterapeutycznemu oceniającemu budowę stóp. Zastosowano także obiektywne metody pomiarowe:
plantokonturograficzną z wyznaczaniem kąta Clarka, wskaźnika Ky i wskaźnika Wejsfloga oraz badanie za pomocą elektronicznego urządzenia do badania stóp - CQST3D.
Wyniki. Badania pilotażowe wykazały większą częstość występowania wad stóp u dzieci głuchych i głuchoniemych w porównaniu do dzieci zdrowych. Najczęściej występującą wadą było płaskostopie statyczne.
Wnioski.