VII WIOSNA Z FIZJOTERAPIĄ CYKLICZNE SYMPOZJUM STUDENCKICH KÓŁ NAUKOWYCH AKTUALNE KIERUNKI ROZWOJU FIZJOTERAPII I REHABILITACJI Temat wiodący: Badania podstawowe w rehabilitacji i fizjoterapii Warszawa, 19 kwietnia 2013 r. - Bariery architektoniczne w szkołach podstawowych Powiatu Limanowskiego
Ewa Leśniak
Bariery architektoniczne w szkołach podstawowych Powiatu Limanowskiego
Koło Naukowe Fizjoterapii Instytutu Fizjoterapii Uniwersytetu Rzeszowskiego
Opiekun pracy: dr Katarzyna Zajkiewicz
Wprowadzenie: Aktywność osób niepełnosprawnych w dużej mierze zależy od możliwości swobodnego
poruszania się, komunikacji, czyli wyeliminowania barier ograniczających tę aktywność. Dzieci z ograniczoną funkcją lokomocji w wieku szkolnym często napotykają na trudności związane z uczęszczaniem do
placówek oświatowych. Problem ten dotyczy najczęściej szkół integracyjnych i ogólnodostępnych, rzadziej
natomiast placówek specjalistycznych. Zdecydowana większość budynków użyteczności publicznej, w tym
również budynki edukacyjne nie jest przystosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych. Celem pracy było
zbadanie dostępności budynków szkół podstawowych powiatu limanowskiego dla osób niepełnosprawnych
poruszających się na wózkach inwalidzkich.
Materiał i metoda: Sprawdzono 30 szkół podstawowych o charakterze publicznym (93%) i niepublicznym
(7%) powiatu limanowskiego, z czego 80% na wsi i 20% w mieście. Narzędziem badawczym był
kwestionariusz ankiety własnego autorstwa, złożony z 14 pytań, które w większości miały charakter
zamknięty. Przedstawione w ankiecie pytania dotyczyły liczby dzieci niepełnosprawnych uczęszczających do
szkół podstawowych, stopnia i rodzaju niepełnosprawności, sposobu poruszania się, jak również
dostosowania terenu szkoły do osób niepełnosprawnych. Osobami, do których kierowana była ankieta, byli
dyrektorzy szkół podstawowych.
Wyniki: Mała liczba uczniów niepełnosprawnych (2%) w szkołach podstawowych świadczy o tym, że zbyt
wiele barier uniemożliwia edukację na terenie szkoły. Wśród sprawdzonych szkół zaledwie 5 (17%) jest
dostosowanych do potrzeb osób niepełnosprawnych. W szkołach tych przeważają uczniowie z lekkim
stopniem niepełnosprawności (77%), poruszający się samodzielnie lub przy pomocy osób drugich (69%). Są
to najczęściej dzieci z niepełnosprawnością intelektualną (64%). Stwierdzono także brak różnic
w występowaniu barier architektonicznych pomiędzy szkołami wiejskimi, a miejskimi.
Wnioski: 1. Żadna ze zbadanych szkół podstawowych nie posiadała całkowitego przystosowania do osób
niepełnosprawnych. 2. Bariery architektoniczne są główną przyczyną małej liczby dzieci niepełnosprawnych
w szkołach. 3. Tylko 23% zbadanych szkół korzysta z pomocy samorządów terytorialnych w celu likwidacji
barier architektonicznych.
Komentarze
brak komentarzy, skomentuj jako pierwszy
Dodaj komentarz
