Fizjoterapia Leczenie chondropatii stawu kolanowego u młodziezy i młodych dorosłych - Fizjoterapiaonline.pl

Materiały multimedialne

//pokaż wszystkie // wstecz

Fizjoterapia

pomniejszpowiększ

X Jubileuszowy Interdyscyplinarnego Kongresu Naukowego Przewlekłe zespoły bólowe narządu ruchu u młodzieży i młodych dorosłych. Warszawa 19-20 listopada 2010 r. - Leczenie chondropatii stawu kolanowego u młodziezy i młodych dorosłych


Jacek Kruczyński1, Łukasz Paczesny2, Kamil Graboń2

1Polski Koordynator "Dekady Kości i Stawów" WHO, Poznań
2Oddział Urazowo-Ortopedyczny dla Dorosłych i Dzieci, Wojewódzki Szpital Dziecięcy w Toruniu

Leczenie chondropatii stawu kolanowego u młodzieży i młodych dorosłych ? współczesny algorytm postępowania

W ostatnich trzech dziesięcioleciach szeroko pojęte chondropatie chrząstki stawowej były przedmiotem licznych badań, tak doświadczalnych, jak i klinicznych. To w pełni uzasadnione zainteresowanie wynika z ogromnego znaczenia chrząstki stawowej dla poprawnego funkcjonowania człowieka. Z drugiej strony, nic nie straciło na znaczeniu stwierdzenie, że uszkodzenia chrząstki stawowej nie ulegają samoistnej regeneracji i w efekcie prowadzą do powstawania zmian zwyrodnieniowych stawów. 
Chondropatie chrząstki stawowej, zwłaszcza stawu kolanowego, u młodzieży i młodych dorosłych są problemem szczególnym. Mnogość możliwych przyczyn sprawia, że są one częste, a pozostawione bez leczenia lub leczone nieprawidłowo skutkują dotkliwą niepełnosprawnością. Wśród wielu przyczyn tych patologii uwzględnić należy przede wszystkim nieprawidłowości anatomiczne i zaburzenia rozwojowe stawu, takie, jak dysplazja stawu kolanowego, patologie błony maziowej czy jałowa oddzielająca martwica chrzęstno-kostna. Kolejną grupą są uszkodzenia urazowe, izolowane lub współistniejące z uszkodzeniami innych struktur anatomicznych stawu. Każde z wymienionych uszkodzeń będzie wymagało innego postępowania diagnostycznego i terapeutycznego.
W całościowym algorytmie postępowania leczniczego w chondropatii u młodzieży i młodych dorosłych należy uwzględnić leczenie nieprawidłowości anatomicznych i zaburzeń rozwojowych stawu oraz współistniejących uszkodzeń innych struktur istotnych dla jego funkcji. Samo uszkodzenie chrząstki może być leczone nieoperacyjnie, bądź operacyjnie, w zależności od rozpoznania i ciężkości uszkodzenia. Wśród metod leczenia nieoperacyjnego uwzględnia się fizjoterapię i fizykoterapie oraz terapię farmakologiczną. W sytuacjach wymagających leczenia operacyjnego należy podjąć decyzję o postępowaniu jednoetapowym z leczeniem patologii współistniejących lub częściej, dwuetapowym. Chondropatia leczona jest wówczas najczęściej w drugim etapie, po usunięciu innych patologii mogących wtórnie uszkadzać chrząstkę.
Wypracowane w ostatnich latach nowoczesne metody leczenia operacyjnego chondropatii stawu kolanowego uwzględniają wykorzystanie komórek o potencjale chondrogenicznym, czynników wzrostu oraz matryc z materiałów biowchłanialnych. Z uwagi na ograniczoną dostępność wymienionych metod szeroko stosowane są również inne techniki inicjujące procesy naprawy (przeszczepy okostnej, mikrozłamania) oraz przeszczepy chrzęstno-kostne. Opisywane w literaturze wyniki są zachęcające, zwłaszcza w krótkim okresie obserwacji.
W algorytmie postępowania terapeutycznego w chondropatiach stawu kolanowego u młodzieży i młodych dorosłych należy uwzględnić zarówno charakter zmian w chrząstce, jak również inne czynniki zaburzające funkcję stawu. 

Komentarze

brak komentarzy, skomentuj jako pierwszy

Dodaj komentarz
Treść: *
Autor: *