VI WIOSNA Z FIZJOTERAPIĄ CYKLICZNE SYMPOZJUM STUDENCKICH KÓŁ NAUKOWYCH AKTUALNE KIERUNKI ROZWOJU FIZJOTERAPII I REHABILITACJI Warszawa, 20 kwietnia 2012 r - Ocena skuteczności masażu klasycznego w minimalizacji opóźnionej bolesności mięśni.
Paulina Poświata, Beata Oko, Sandra Osipiuk
OCENA SKUTECZNOŚCI MASAŻU KLASYCZNEGO W MINIMALIZACJI OPÓŹNIONEJ
BOLESNOŚCI MIĘŚNI. DONIESIENIE WSTĘPNE.
Studenckie Koło Naukowe Fizjoterapii przy Zakładzie Rehabilitacji Oddziału Fizjoterapii
II Wydziału Lekarskiego, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Opiekun Koła i Kierownik Zakładu: dr n. med. Dariusz Białoszewski
Opiekun naukowy pracy: dr n. o k. f. Dariusz Boguszewski
Wstęp. Opóźniona bolesność mięśni (DOMS) opisywana jest jako ból i tkliwość tkanki mięśniowej, które
zazwyczaj rozwijają się w kilka godzin po treningu (szczególnie ekscentrycznym lub izometrycznym) danej
grupy mięśniowej. Zjawisko to dotyczy osób, których jednorazowy wysiłek fizyczny odznacza się o wiele
większą intensywnością niż czynności wykonywane na co dzień. Celem pracy była ocena skuteczności
masażu klasycznego w minimalizacji opóźnionej bolesności mięśni ramion po wysiłku izometrycznym
i ekscentrycznym.
Materiał i metody. Badaniami objęto grupę 17 kobiet (średni wiek 22,1 lat) podzielone losowo na dwie
grupy Grupę I ? badaną (n=8) i Grupę II ? kontrolną (n=9). Narzędzie badawcze stanowiła próba oceniająca
siłę ramion ? zwis czynny na drążku, autorska ankieta wraz z Międzynarodowym Kwestionariuszem
Aktywności Fizycznej (IPAQ), a także skale oceny bólu mięśni (VAS) i intensywności wysiłku (skala Borga).
Wszystkie osoby badane wykonały próbę siły ramion (zwis czynny na drążku) oraz trening mięśni ramion
(zwis czynny na drążku, 3-5 serii, 80-100% maksymalnych możliwości). Po jednym, dwóch i siedmiu dniach
powtórzono sprawdzian siły i dokonano oceny natężenia bólu i intensywności wysiłku. Ponadto Grupa I
została poddana serii zabiegów masażu klasycznego ramion i barków. W analizie statystycznej wykorzystano
współczynnik korelacji Pearsona oraz test U Manna-Whitney?a.
Wyniki. U wszystkich badanych stwierdzono opóźnioną bolesność mięśni (DOMS), co było skutkiem
wykonanego treningu mięśni ramion. W grupie badanej nie zaobserwowano znaczącego przyrostu natężenia
bólu mięśni drugiego i trzeciego dnia po wysiłku. W grupie kontrolnej wynik oceny bólu z dnia trzeciego
istotnie się różnił (p<0,05) od wyniku z dnia pierwszego. Istotną różnicę (p<0,05) nasilenia bólu pomiędzy
grupami zaobserwowano siódmego dnia (kobiety z grupy badanej charakteryzowały się niższym poziomem
bólu mięśni). Dzień po treningu mięśni ramion w obu grupach zaobserwowano spadek siły mięśniowej.
Następnego dnia tendencja ta utrzymała się w grupie kontrolnej, w grupie badanej natomiast poziom siły
utrzymał się na stałym poziomie. Subiektywna ocena intensywności wysiłku nie ujawniła znaczących różnic
pomiędzy grupami. Poziom aktywności fizycznej (mierzonej IPAQ i wyrażonej w MET) dodatnio korelował
z redukcją bólu (r=0,74). Tendencja ta w większym stopniu dotyczyła kobiet z grupy drugiej (r=0,79) niż
pierwszej (r=0,63).
Wnioski. 1. Masaż klasyczny może być skutecznym środkiem w eliminacji opóźnionej bolesności mięśni.
2. Uzyskane wyniki stanowią podstawę do kontynuowanie badań z udziałem liczniejszej grupy badanej.
Komentarze
brak komentarzy, skomentuj jako pierwszy
Dodaj komentarz