Fizjoterapia

Anna Mosiołek1, Anna Mierzwińska1, Ilona Wagner1, Małgorzata Smoderek1, Tomasz Wrona1, Tadeusz Kowalewski1, Anna Słupik2

1Studenckie Koło Naukowe Fizjoterapii przy Zakładzie Rehabilitacji Oddziału Fizjoterapii

II Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Opiekun Koła i Kierownik Zakładu: dr n. med. Dariusz Białoszewski

2Zakład Rehabilitacji Oddziału Fizjoterapii II Wydziału Lekarskiego, Warszawski Uniwersytet Medyczny

Wstęp. Kinesiology Taping jest metodą sensoryczną, w której odpowiednio zaaplikowane plastry pobudzają eksteroreceptory. Dzięki temu zwiększa się pobudliwość układu nerwowego, a zatem następuje poprawa czucia głębokiego. Mięsień naramienny pełni istotną funkcję w kontroli ruchu odwodzenia w stawie ramiennym - jest głównym mięśniem odwodzącym ramię w zakresie od 45 do 60°. Celem pracy była ocena wpływu aplikacji mięśniowej Kinesiology Tapingu na zdolność odtwarzania ruchu w stawie ramiennym.

Materiał i metody. Zbadano 38 zdrowych osób (25 kobiet, 13 mężczyzn) w wieku od 19 do 26 lat. Osoby te nie zgłaszały w wywiadzie urazów ani dolegliwości stawów ramiennych i obręczy barkowej. Wszystkie badane osoby były praworęczne. Kończyną badaną była kończyna dominująca, a kontrolną

niedominująca. Badanie przeprowadzono z wykorzystaniem urządzenia Humac360 i oprogramowania Humac2009. Test polegał na odtworzeniu zadanego zakresu ruchu (od 45 do 60 stopni odwodzenia w stawie ramiennym), który był określany za pomocą goniometru. Wykonywano 5 powtórzeń próbnych

(z wizualizacją celu) i 5 powtórzeń testowych (bez widocznego celu). Badanie wykonywano na obu kończynach górnych. Pierwszy pomiar wykonywano przed aplikacją, a drugi (kontrolny) po upływie 10 minut od aplikacji mięśniowej wspomagającej mięsień naramienny. W sumie przeanalizowano 760 powtórzeń na kończynie badanej i 760 na kończynie kontrolnej. Oceniano współczynnik zmienności i maksymalny błąd. Analizę statystyczną przeprowadzono za pomocą programu Statistica 9.0 z wykorzystaniem statystyk podstawowych oraz testów nieparametrycznych.

Wyniki. W teście początkowym nie wykazano różnic pomiędzy umiejętnością odtwarzania ruchu w kończynie dominującej i niedominującej przy braku wizualizacji celu. Kiedy cel był widoczny kończyna niedominująca cechowała się nieco większą sprawnością niż kończyna dominująca. Wyniki testu kontrolnego (drugiego) wskazują na istotne statystycznie (p<0,005) zmniejszenie się współczynnika zmienności w kończynie badanej, czyli tej, na którą zastosowano aplikację Kinesiology Tapingu. Jest to równoznaczne z tym, że ruch był odtwarzany z większą dokładnością, zarówno wtedy, kiedy cel był widoczny, jak i w sytuacji, kiedy osoba badana musiała odtworzyć ruch z pamięci. Efektu takiego nie zaobserwowano w kończynie kontrolnej (lewej).

Wnioski. 1. Aplikacja mięśniowa Kinesiology Tapingu może korzystnie wpływać na precyzję wykonywanych ruchów. 2. U badanych osób nie zaobserwowano zjawiska uczenia się wykonywania testu - zastosowany test wydaje się być zatem wiarygodny oraz użyteczny do oceny czucia głębokiego.

3. Przedstawione badania powinny być kontynuowane w celu weryfikacji uzyskanych wyników.