Porównanie dwóch modeli treningu w aspekcie ich wpływu na zmianę dystansu marszu i ryzyka
powikłań sercowo-naczyniowych u chorych z chromaniem przestankowym
Comparison of two training models in terms of their impact on the change in walking distance, and the risk of cardiovascular
complications in patients with intermittent claudication
Konik A., Mika P., Rosłoniec E.
Katedra Rehabilitacji Klinicznej, Akademia Wychowania Fizycznego w Krakowie
Słowa kluczowe: chromanie, trening.
Keywords: claudication, training.
Badaniami objęto 59 pacjentów z chromaniem przestankowym, uczestniczących przez 12 tygodni, 3x
w tygodniu, w nadzorowanym treningu marszowym na bieżni. Pacjenci byli przydzieleni losowo do dwóch
grup badawczych: A (n=29) - wysiłki prowadzone do bólu o średnim natężeniu, B (n=30) - wysiłki prowadzone
do pojawienia się bólu Przed rozpoczęciem i po zakończeniu programu oceniono możliwości lokomocyjne
chorych oraz stężenie fibrynogenu i hs-CRP. Po zakończonym programie treningowym obserwowano istotną
poprawę możliwości chodu (p<0.05) oraz trend w kierunku spadku stężenia fibrynogenu i hs-CRP (p>0,05).
Model treningu nie miał różnicującego wpływu na analizowane zmienne.
Fifty nine patients with intermittent claudication performed supervised treadmill training programme for 3
consecutive months 3 times a week. Patients were randomized to the moderate and pain-free model of treadmill training.
Changes in walking abilities, in plasma levels of fibrinogen and hs-CRP were assessed before and after 3 months of
treadmill programme. After 3 months of supervised treadmill training there was a significant increase in walking abilities.
A tendency to decreased plasma levels of fibrinogen and hs-CRP in both groups was observed. Model of training had no
discriminatory effect on the analyzed variables.
brak komentarzy, skomentuj jako pierwszy
