IV Wiosna z Fizjoterapią Cykliczne Sympozjum Studenckich Kół Naukowych nt. Badania podstawowe w rehabilitacji i fizjoterapii Rehabilitacja w geriatrii Warszawa, 16 kwietnia 2010 r. - Próba obiektywnej oceny wpływu kompresjoterapii na zmiany napięcia spoczynkowego mięśnia brzuchatego
Robert Dymarek1, 2, Kuba Ptaszkowski1,2, Lucyna Słupska1,2, Jakub Taradaj3
Próba obiektywnej oceny wpływu kompresjoterapii na zmiany napięcia spoczynkowego mięśnia brzuchatego łydki oraz na reakcje konsensualne w obrębie podudzi. Doniesienie wstępne.
1Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich we Wrocławiu, Katedra Fizjoterapii, Studenckie Koło Naukowe Medycyny Fizykalnej i Rehabilitacji
Opiekun SKN: dr n. med. Małgorzata Paprocka Borowicz
2Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich we Wrocławiu, Akademicki Szpital Kliniczny,
Studenckie Koło Naukowe Angiologiczne przy Katedrze i Klinice Angiologii, Nadciśnienia Tętniczego i Diabetologii,
Opiekun: dr n. med. Paweł Alexewicz
3Państwowa Medyczna Wyższa Szkoła Zawodowa w Opolu, Instytut Fizjoterapii,
Studenckie Koło Naukowe Biofizyki i Medycyny Fizykalnej
Opiekun SKN: dr n. med. Jakub Taradaj
Wstęp. Terapia kompresyjna jest metodą fizykalną polegającą na zastosowaniu odpowiedniej siły zewnętrznej w postaci stopniowanego ucisku uzyskanego przy użyciu odpowiednich materiałów uciskowych oraz technik ich aplikacji. Najczęściej wykorzystuje się w tym celu bandaże elastyczne. Celem pracy jest zbadanie wpływu kompresjoterapii na wartości spoczynkowego napięcia mięśnia brzuchatego łydki oraz na reakcje konsensualne w obrębie podudzi.
Materiał i metody. Do badań zakwalifikowano 30 zdrowych kobiet, które wcielono do dwóch grup porównawczych A i B. Grupa A liczyła 15 osób, zastosowano bandaż elastyczny o krótkim naciągu. Grupę B stanowiło 15 osób, aplikowano zwykły bandaż opatrunkowy (grupa kontrolna). Na podudzie każdego uczestnika badań zakładano metodą Sigga dwa bandaże odpowiadające danej próbie na okres jednej godziny. Za pomocą elektromiografu powierzchniowego badano, w jakim stopniu kompresjoterapia wpływa na zmiany wartości potencjałów mioelektrycznych w obrębie mięśnia brzuchatego. W celu oceny reakcji konsensualnych pomiar obejmował zarówno podudzie bandażowane, jak i przeciwległe, niepoddane uciskowi.
Wyniki. Średnie napięcie mięśnia brzuchatego wzrosło o 0,17 ?V po zastosowaniu bandaża o krótkim naciągu. Równocześnie na przeciwnym podudziu wzrosło o 0,03 ?V. Po zastosowaniu bandaża opatrunkowego napięcie wzrosło 0,03 ?V oraz na przeciwnej kończynie 0,03 ?V. Nie zaobserwowano istotnie statystycznej zmiany wartości spoczynkowego napięcia mięśniowego (p=0,05).
Wnioski: 1. Przedstawiona terapia uciskowa nie prowadzi do istotnej zmiany wartości spoczynkowego napięcia mięśniowego zarówno na podudziu bandażowanym, jak i niebandażowanym. 2. Nie zaobserwowano reakcji konsensualnych na poziomie podudzia wolnego od ucisku. 3. Konieczna jest obserwacja większej ilości badanych, w tym pacjentów objętych patologią, aby jednoznacznie i obiektywnie ocenić wpływ terapii uciskowej na napięcie mięśniowe oraz reakcje konsensualne w obrębie goleni.
Komentarze
brak komentarzy, skomentuj jako pierwszy
Dodaj komentarz
