V WIOSNA Z FIZJOTERAPIĄ CYKLICZNE SYMPOZJUM STUDENCKICH KÓŁ NAUKOWYCH AKTUALNE KIERUNKI ROZWOJU FIZJOTERAPII I REHABILITACJI Tematy wiodące: Badania podstawowe w rehabilitacji i fizjoterapii Rehabilitacja w geriatrii Warszawa, 15 kwietnia 2011 r. - Sugestia i nastawienie psychiczne a wynik realizacji standardowych zadań ruchowych w zdrowej
Anna Mierzwińska, Krzysztof Kamiński
Sugestia i nastawienie psychiczne a wynik realizacji standardowych zadań ruchowych
w zdrowej populacji dzieci i młodzieży
Studenckie Koło Naukowe Fizjoterapii przy Zakładzie Rehabilitacji Oddziału Fizjoterapii
II Wydziału Lekarskiego, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Opiekun Koła i Kierownik Zakładu oraz opiekun naukowy pracy: dr n. med. Dariusz Białoszewski
Wstęp. Sugestia określana jest jako pewien osobniczy stan wewnętrzny, będący rezultatem celowego oddziaływania zewnętrznego, który przejawia się pewnym zachowaniem. Poprzez sterowanie nastawieniem, stwarza ona warunki do realizowania określonych ruchów. Celem badań było określenie wpływu sugestii na poprawę wyniku zadania motorycznego. Materiał i metody. Badanie randomizowane przeprowadzono wśród 59 zdrowych chłopców w dwóch
kategoriach wiekowych tj. 9-12 lat (grupa I) i 14-17 lat (grupa II). W obu grupach zostały przeprowadzone cztery eksperymenty: rzut piłką zza głowy, skok obunóż w dal z miejsca, skok dosiężny i skłon w przód testujący gibkość. Przed każdym zadaniem ruchowym wykonano sprawdzian (trzy powtórzenia) by poznać możliwości badanych (próba A). Następnie dla każdego zadania wykonano dwie próby (próba B i C). W pierwszej z nich dla każdej czynności przesunięto tzw. linię sugestii odpowiednio dalej od średniej wyników uzyskanych w sprawdzianie tj. w rzucie linię ustalono o 15 cm dalej, w skoku w dal o 10 cm, w skoku dosiężnym o 5 cm, a w skłonie o 3 cm. Z kolei w próbie C linia sugestii została przesunięta analogicznie bliżej względem wyniku sprawdzianu. Analizę statystyczną wartości uzyskanych prób przeprowadzono za pomocą programu Statistica 9.1 PL. Wyniki. Rezultaty analizy statystycznej były istotne (p<0,05) dla różnic pomiędzy wynikami obu grup wiekowych w przypadku zadań ruchowych wszystkich prób (z wyjątkiem próby A gibkości). Ponadto
stwierdzono, że dla wszystkich czynności motorycznych wyniki próby B były istotnie większe względem próby początkowej A w obu grupach (oprócz gibkości grupy I). Każda próba B w eksperymentach (poza skokiem w dal i gibkością dla grupy I) była istotnie większa w porównaniu do próby C. Dodatkowo w młodszej grupie zauważono, że zadania w próbie C (oprócz rzutu) są istotnie mniejsze względem próby A. Wnioski. 1. Sugestia i nastawienie istotnie wpływają na wynik zadań ruchowych. Można przypuszczać, że podobne rezultaty uzyska się wykorzystując te metody w rehabilitacji. 2. Zaobserwowane wyniki zachęcają do kontynuacji badań opartych o większą grupę osób i w różnych kategoriach wiekowych, a także wśród sportowców po urazach.
Komentarze
brak komentarzy, skomentuj jako pierwszy
Dodaj komentarz
