Fizjoterapia Wydolność beztlenowa mięśni kończyn górnych u zawodników tenisa na wózkach - Monika Sekrecka - Fizjoterapiaonline.pl

Materiały multimedialne

//pokaż wszystkie // wstecz

Fizjoterapia

pomniejszpowiększ

III Wiosna z Fizjoterapią Cykliczne Sympozjum Studenckich Kół Naukowych nt. Rehabilitacja w Geriatrii Warszawa, 3 kwietnia 2009 r. - Wydolność beztlenowa mięśni kończyn górnych u zawodników tenisa na wózkach - Monika Sekrecka


III Wiosna z Fizjoterapią Cykliczne Sympozjum Studenckich Kół Naukowych nt. Rehabilitacja w Geriatrii Warszawa, 3 kwietnia 2009 r.

Monika Sekrecka
WYDOLNOŚĆ BEZTLENOWA MIĘŚNI KOŃCZYN GÓRNYCH U ZAWODNIKÓW
TENISA NA WÓZKACH

Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Sportu Osób Niepełnosprawnych
Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie
Opiekun Koła: dr Bartosz Molik
Wstęp. Z obserwacji wynika, że tenis osób niepełnosprawnych podobnie jak pełnosprawnych składa się z akcji o krótkim czasie trwania i maksymalnej mocy. Dotychczas nie przeprowadzono badań dotyczących wydolności beztlenowej tenisistów na wózkach. Prezentowana rozprawa jest próbą określenia poziomu wydolności beztlenowej niepełnosprawnych zawodników. Celem pracy była ocena wydolności beztlenowej mięśni kończyn górnych osób niepełnosprawnych trenujących tenis. Materiały i metody. Badania przeprowadzono w dniach 4.06-5.06.2008 r. podczas zawodów tenisowych Orlen Polish Open w Płocku. Przebadano 39 niepełnosprawnych tenisistów, w tym 8 kobiet i 31 mężczyzn w wieku od 19 do 56 lat. Badani zostali podzieleni na cztery grupy. Grupę 1 stanowiły kobiety (n = 8). Do grupy 2 zakwalifikowano osoby z uszkodzeniem rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym (tetraplegia; n = 3). Do grupy 3 (n = 10) zaliczono osoby z amputacjami kończyn dolnych oraz innymi schorzeniami narządu ruchu (tzw. grupa Les Autres). Do grupy 4 należały osoby z uszkodzeniem rdzenia kręgowego w odcinku piersiowym i lędźwiowym (paraplegia; n = 18). Do oceny wydolności beztlenowej wykorzystano 30-sekundowy test Wingate, jako uznaną na całym świecie metodę oceny beztlenowej mocy mięśniowej. Badania przeprowadzono na ergometrze ręcznym typu LODE ANGIO ustabilizowanym na specjalnym stelażu.
Uczestnicy badań siedzieli na własnych wózkach. Wyniki. Zaobserwowano istotne różnice statystyczne pomiędzy kobietami a mężczyznami, pomiędzy grupą tenisistów z tetraplegią, a paraplegią oraz osobami z amputacjami kończyn i innymi dysfunkcjami narządu ruchu. Nie zaobserwowano znamiennych różnic pomiędzy grupą osób amputowanych a paraplegią.
Wniosek. Wyniki badań wskazują na prawidłowy system klasyfikacji zawodników obowiązujący w tenisie na
wózkach.

Komentarze

brak komentarzy, skomentuj jako pierwszy

Dodaj komentarz
Treść: *
Autor: *