Emilia Witek1, Hanna Witek2, Krzysztof Mataczyński3
ANALIZA HOSPITALIZACJI I JEJ WYNIKI W GRUPIE PACJENTÓW PO 60 ROKU ŻYCIA,
LECZONYCH W ODDZIALE REHABILITACJI SAMODZIELNEGO PUBLICZNEGO
SZPITALA WOJEWÓDZKIEGO IM. PAPIEŻA JANA PAWŁA II W ZAMOŚCIU
1 Studenckie Koło Naukowe Fizjoterapii "Radiatus", Wyższa Szkoła Zarządzania i Administracji w Zamościu
2 Oddział Rehabilitacji SP Szpitala Wojewódzkiego im Papieża Jana Pawła II w Zamościu
3 Katedra Fizjoterapii, Wyższa Szkoła Zarządzania i Administracji w Zamościu
Wstęp: Starzenie się organizmu jest naturalnym procesem w życiu człowieka. Jak każdy okres w ontogenezie niesie za sobą wiele zmian morfologicznych, fizjologicznych niestety o charakterze inwolucyjnym. Zjawiska te powodują obniżenie sprawności psychoruchowej, ograniczenie samodzielności i jakości życia .Nie bez znaczenia w tym względzie są choroby charakterystyczne dla wieku podeszłego, które potęgują niepełnosprawność. Celem pracy jest analiza hospitalizacji i obiektywna ocena jej wyników wśród pacjentów po 60 roku życia leczonych w Oddziale Rehabilitacji. Materiały i metody: W pracy posłużono się techniką badania dokumentów i materiałów. Analizie poddano historie chorób 407 pacjentów po 60 roku życia leczonych w latach 2006-2007 w Oddziale Rehabilitacji. Wyniki: Pacjenci po 60 roku życia stanowili 48% wszystkich hospitalizacji. W chwili przyjęcia większość nie funkcjonowała samodzielnie. Chorobami współistniejące dotyczyły układu krążenia, cukrzycy. Zasadniczą przyczyną hospitalizacji (61%) były choroby naczyniowe centralnego układu nerwowego. Rehabilitacji trwała średnio 26,5 dnia. Wymierną poprawę uzyskano u 73,5% w zakresie: lokomocji, czynności samoobsługi, kontroli czynności fizjologicznych, zwiększenia zakresu ruchu w dużych stawach, wzroście siły mięśniowej, poprawy ogólnej wydolności organizmu oraz estetyki chodu. Większość uzyskała możliwość samodzielnej egzystencji. Wnioski: 1. Niemal połowa pacjentów (48%) leczonych w warunkach oddziału szpitalnego to osoby po 60 roku życia. 2. U 96% pacjentów występowały choroby współistniejące, które utrudniały proces rehabilitacji. 3. W 73,5% przypadków uzyskano poprawę ogólnej sprawności. 4. Największą poprawę zauważono u pacjentów,
którzy przy przyjęciu w skali Barthel uzyskali wynik w przedziale 45-60 pkt.
brak komentarzy, skomentuj jako pierwszy
