VII WIOSNA Z FIZJOTERAPIĄ CYKLICZNE SYMPOZJUM STUDENCKICH KÓŁ NAUKOWYCH AKTUALNE KIERUNKI ROZWOJU FIZJOTERAPII I REHABILITACJI Temat wiodący: Badania podstawowe w rehabilitacji i fizjoterapii Warszawa, 19 kwietnia 2013 r. - Ewaluacja rzetelności odpowiedzi rodziców dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym
Edyta Piśniak1
, Marcin Bonikowski2
Ewaluacja rzetelności odpowiedzi rodziców dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym
w oparciu o kwestionariusze funkcjonalnej oceny chodu
1 Studenckie Koło Naukowe Fizjoterapii przy Zakładzie Rehabilitacji Oddziału Fizjoterapii
II Wydziału Lekarskiego, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Opiekun Koła i Kierownik Zakładu: dr hab. n. med. Dariusz Białoszewski
2
Mazowieckie Centrum Neuropsychiatrii w Zagórzu. Odział Rehabilitacji, Laboratorium Analizy Ruchu ?
opiekun pracy
Wstęp. Dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym często doświadczają ograniczenia ruchomości,
definiowanego przez Międzynarodową Klasyfikację Funkcji, Niepełnosprawności i Zdrowia jako ?trudności
w realizacji zadań lub działań?. Aby określić jak ograniczenia aktywności wpływają na życie dzieci
z mózgowym porażeniem niezbędne są odpowiednie narzędzia badawcze. Functional Assessment
Questinnaire 22 i Functional Assessment Questinnaire 10 są instrumentami badawczymi pozwalającymi na
ocenę pacjenta podczas codziennej aktywności. Ocena jest dokonywana przez rodzica dziecka. Istotne jest
określenie jak miarodajna jest ta ocena. Celem pracy była ocena rzetelności odpowiedzi rodziców przy
wypełnianiu kwestionariuszy funkcjonalnej oceny dziecka po konwencjonalnej rehabilitacji i terapii
z zastosowaniem zrobotyzowanych ortez Lokomat poprzez porównanie jej z oceną terapeuty.
Materiał i metoda. Badanie obejmowało 46 randomizowanych pacjentów z mózgowym porażeniem
dziecięcym w wieku 3 do 17 lat. Badanych podzielono na dwie grupy. Obie grupy uczestniczyły
w trzytygodniowej konwencjonalnej terapii a grupa badana dodatkowo uczestniczyła w 10 sesjach ze
zrobotyzowanymi ortezami Lokomat. Funkcjonalna aktywność pacjentów została oceniona na początku
turnusu rehabilitacyjnego i na końcu na podstawie kwestionariuszy Functional Assessment Questinnaire 22
i Functional Assessment Questinnaire 10. Oceny dokonywali rodzice oraz terapeuta.
Wyniki. Nie uzyskano istotnych statystycznie różnic między ocenami rodziców a ocenami terapeuty
w Functional Assessment Questionnaire 22 i Functional Assessment Questionnaire 10, zarówno w przypadku
grupy badanej i grupy kontrolnej na początku i na końcu badania.
Wnioski. 1. Ocena funkcjonalnej ruchomości dziecka wystawiana przez rodzica jest równie rzetelna jak
ocena terapeuty. Informacje, na temat funkcjonalnej aktywności dziecka, płynące od rodziców są wysoce
miarodajne. 2. Ocena rodziców jest wartościowym uzupełnieniem funkcjonalnej oceny pacjenta.
3. Kwestionariusze wypełniane przez rodziców stanowią niezwykle ważną część dokumentacji pacjenta.
Komentarze
brak komentarzy, skomentuj jako pierwszy
Dodaj komentarz
