VII WIOSNA Z FIZJOTERAPIĄ CYKLICZNE SYMPOZJUM STUDENCKICH KÓŁ NAUKOWYCH AKTUALNE KIERUNKI ROZWOJU FIZJOTERAPII I REHABILITACJI Temat wiodący: Badania podstawowe w rehabilitacji i fizjoterapii Warszawa, 19 kwietnia 2013 r. - Próba oceny wpływu efektywności poizometrycznej relaksacji mięśni w zależności od długości fazy skur
Kamil Zwierzchowski1
, Piotr Tkocz1
, Tomasz Matusz1
, Lucyna Słupska2
, Katarzyna Rajfur2
Próba oceny wpływu efektywności poizometrycznej relaksacji mięśni
w zależności od długości fazy skurczu izometrycznego na aktywność bioelektryczną
oraz elastyczność mięśnia prostego uda ? doniesienie wstępne
1 SKN Biomechaniki Klinicznej, Państwowa Medyczna Wyższa Szkoła Zawodowa w Opolu
Opiekun SKN: dr Tomasz Halski
2 SKN Medycyny Fizykalnej i Rehabilitacji, Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu
Opiekun SKN: dr hab. Małgorzata Paprocka-Borowicz
Wstęp. Poizometryczna relaksacja mięśni (PIR) jest jedną z technik mobilizacyjnych, w których
wykorzystuje się zjawiska pobudzania i hamowania mięśniowego. Znajduje ona zastosowanie w zwalczaniu
przykurczy mięśniowych, jak również stanów wzmożonego ich napięcia.
Cel. Celem pracy była próba oceny wpływu PIR w zależności od zastosowanej długości fazy skurczu
izometrycznego na aktywność bioelektryczną oraz elastyczność mięśnia prostego uda u osób z ograniczonym
ruchem zgięcia w stawie kolanowym.
Materiał i metody. Do badań zakwalifikowano 30 osób z niepełnym zakresem ruchomości w stawie
kolanowym, w które w sposób randomizowany przydzielono do trzech grup. W grupie I (n=10) czas fazy
skurczu izometrycznego podczas wykonywania trzech powtórzeń PIR wynosił 5 s, w grupie II (n=10) 10 s,
a grupie III (n=10) 15 s. Przed, w trakcie i po wykonaniu dziesięciu interwencji,
w każdej z grup wykonano pomiary zakresu ruchomości w stawie kolanowym, test ?pięta-pośladek? oraz
oceniono spoczynkowy potencjał mięśnia prostego uda za pomocą elektromiografu powierzchniowego.
Wyniki zostały poddane analizie statystycznej za pomocą programu Statistica 10. Do porównania między
kolejnymi pomiarami zastosowano test ANOVA Friedmana.
Wyniki. We wszystkich grupach odnotowano istotne zwiększenie zakresu ruchomości w stawie kolanowym,
w grupie I o 19,5o
(p=0,0012), w II o 19,2o
(p=0,0118) w III o 21o
(p=0,0003). W każdej z grup
zarejestrowano istotne zmniejszenie odległości w teście pięta-pośladek, w grupie I o 3,8 cm (p=0,0040),
w II o 3,8 cm (p=0,0003), w III o 3,5 cm (p=0,0081) oraz statystycznie istotne obniżenie napięcia
spoczynkowego mięśnia prostego uda w grupie I o 1,3 ?V (p=0,0153), w II o 1 ?V (p=0,0081) i w III
o 0,7 ?V (p=0,0385).
Wniosek. Różne czasy fazy izometrycznej wpływają korzystnie na badane parametry, co może świadczyć,
iż czas napięcia izometrycznego nie odgrywa roli podczas wykonywania PIR.
Komentarze
brak komentarzy, skomentuj jako pierwszy
Dodaj komentarz
