Anna Mosiołek1, Małgorzata Fryszkowska1, Anna Stępień1, Anna Rak1, Marcin Plenzler1,
Anna Mierzwińska1, Emilia Lewczuk2, Anna Słupik3
UPADKI OSÓB STARSZYCH - ŚWIADOMOŚĆ PROBLEMU WŚRÓD MIESZKAŃCÓW DUŻEJ
AGLOMERACJI MIEJSKIEJ, ŚREDNICH I MAŁYCH MIAST ORAZ TERENÓW WIEJSKICH
1 Studenckie Koło Naukowe Fizjoterapii przy Zakładzie Rehabilitacji Oddziału Fizjoterapii
II Wydziału Lekarskiego, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Opiekun Koła: dr n. med. Dariusz Białoszewski
2 Zakład Rehabilitacji Instytutu Reumatologii w Warszawie
3 Zakład Rehabilitacji Oddziału Fizjoterapii II Wydziału Lekarskiego, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Wstęp: Celem pracy było porównanie poziomu świadomości ryzyka upadku wśród mieszkańców dużej aglomeracji miejskiej, średnich i małych miast oraz terenów wiejskich. Zanalizowano również występowanie lęku w badanej grupie oraz chęć udziału ankietowanych w zajęciach profilaktycznych. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono wśród 432 osób po 65 roku życia, z czego analizie poddano odpowiedzi 348 osób, u których wystąpił upadek, zamieszkujących tereny wiejskie (100 osób), małe lub średnie miasto (65 osób) i Warszawę (183 osoby). Do badania wykorzystano ankietę, zawierającą 24 pytania. W przedstawianej pracy opracowano 15 pytań dotyczących lęku przed ponownym upadkiem, sytuacji go wywołujących, jak również świadomości na temat możliwości zapobiegania upadkom. Wyniki: W badanej grupie lęk przed ponownym upadkiem odczuwa 79% mieszkańców terenów wiejskich, 60% osób zamieszkujących małe lub średnie miasto i 78% mieszkańców Warszawy. Jest on związany najczęściej z chodzeniem na zewnątrz budynku i po schodach oraz ze schylaniem się. Wyniki te są podobne niezależnie od miejsca zamieszkania. 80% badanych z terenów wiejskich nie wie, jak skutecznie chronić się przed upadkiem. Problem ten dotyczy 58% mieszkańców małych i średnich miast oraz 62% osób zamieszkujących Warszawę. 88% mieszkańców wsi, 74% osób z mniejszych miast oraz 91% mieszkańców Warszawy uważa, że w profilaktyce upadków potrzebna jest rehabilitacja. Odpowiednio 80%, 69% i 75% badanych wzięłoby udział w tego typu zajęciach rehabilitacyjnych. Najczęściej wybieraną formą zajęć przez mieszkańców wsi były ćwiczenia indywidualne. Pozostali ankietowani wybierali ćwiczenia grupowe. Wnioski: 1. Lęk przed ponownym upadkiem był w badanej grupie zależny od miejsca zamieszkania 2. Większość badanych nie wiedziało jak skutecznie zapobiegać i chronić się przed upadkiem. Problem ten najbardziej uwidocznił się na terenach wiejskich. 3. Przeważająca część badanych wyraziła chęć udziału w zajęciach rehabilitacyjnych zmniejszających ryzyko upadków. Dostęp do tego typu form leczenia i profilaktykijest jednak ograniczony.
brak komentarzy, skomentuj jako pierwszy
