Fizjoterapia

Anna Trznadel

Studenckie Koło Naukowe Instytutu Fizjoterapii Wydziału Medycznego Uniwersytetu Rzeszowskiego

Opiekunowie Koła: prof. dr hab. n. med. Sławomir Snela, mgr Joanna Dudek

Wstęp. 

Utrzymanie stabilnej postawy na niewielkiej podstawie stóp jest możliwe dzięki wyspecjalizowanej kontroli mięśniowo-więzadłowej, długotrwałe przebywanie w pozycjach wysokich w znacznym

stopniu obciąża kręgosłup i kończyny dolne, w tym stopy. W Polsce według statystyk, dolegliwościami stóp objętych jest około 70-80% populacji ludzi dorosłych, a wady stóp stwierdza się

nawet u dzieci w wieku przedszkolnym. Najczęściej spotyka się płaskostopie, które występuje jako wada nabyta i może pojawić się w każdym wieku. Występuje wiele czynników, które wywołują ten stan. Zalicza się do nich m.in.: nadwagę, niewłaściwe obuwie, czy długotrwałe obciążenie zewnętrzne. Celem pracy jest ocena wpływu masy ciała na częstość występowania płaskostopia u dzieci klas pierwszych i czwartych szkoły podstawowej.

Badaną grupę stanowiło 100 uczniów szkoły podstawowej, 50 klasy pierwszych, 50 klasy czwartej. Dokonano pomiaru masy, wysokości, grubości fałdów skórno- tłuszczowych, wysklepienia stóp metodą plantokonturograficzną, obliczono kąty: Clarke'a, piętowy, BMI, wskaźnik Rohrera. Typ budowy ciała oceniano na podstawie klasyfikacji Kretschmera.W uzyskanych danych liczbowych próbowano znaleźć zależności pomiędzy podłużnym i poprzecznym wysklepieniem stóp w odniesieniu do wieku badanych, oraz pomiędzy typem budowy somatycznej a wysklepieniem podłużnym i poprzecznym stóp. Przeprowadzone obliczenia miały również na celu pokazanie zależności między występowaniem płaskostopia a wartościami cech antropometrycznych (masą i wysokością ciała) a tendencją do występowania wady.

Szczegółowa analiza wyników wykazała, że największa zależność statystyczna przy poziomie istotności  ?=0,05 wystąpiła pomiędzy BMI a katem Clarke?a w stopie lewej. W wysklepieniu podłużnym i poprzecznym stóp prawych występuje też zależność z BMI przy obniżonym poziomie istotności, co może świadczyć o tym, że im większa wartość BMI tym łuki są bardziej spłaszczone. Przy obniżonym stopniu istotności ?=0,1167 wystąpiła zależność między wysklepieniem podłużnym a budową somatyczną. Grupę z płaskostopiem podłużnym stopy prawej stanowiły dzieci o budowie atletycznej i pyknicznej, brak budowy leptosomicznej, pozwala stwierdzić, ze masa ciała ma istotny wpływ na typ wysklepienia podłużnego stopy prawej. Wiek nie jest czynnikiem istotnie statystycznie różnicującym poziom wysklepienia stóp. Wraz z wiekiem w wysklepieniu podłużnym jak i poprzecznym zauważa się wzrost odsetka osób o prawidłowo ukształtowanych łukach.

Wnioski. 

1. Nieinwazyjne badania przesiewowe pozwalają na wczesne zidentyfikowanie wady, a poprzez modyfikację zachowań zdrowotnych u osób z wykrytym płaskostopiem zapobiegają utrwalaniu negatywnych zmian w układzie kostno-mięśniowym i wpływają na zmniejszenie odsetka osób z płaskostopiem. 2. Zaniedbanie i brak ćwiczeń korekcyjnych może nieść niepożądane skutki już w okresie dojrzewania.