III
Wiosna z Fizjoterapią Cykliczne Sympozjum Studenckich Kół Naukowych nt.
Rehabilitacja w Geriatrii Warszawa, 3 kwietnia 2009 r.
Patrycja Barańska, Agnieszka Nogadowska, Marcin Trębowicz
ZASTOSOWANIE NORDIC WALKINGU W POPRAWIE WYDOLNOŚCI PACJENTÓW
PO ZAWALE MIĘŚNIA SERCOWEGO
Puławska Szkoła Wyższa
Opiekun Koła: mgr Marcin Trębowicz
Opiekun Naukowy: dr n. med. Piotr Majcher
Wstęp. Wysiłek fizyczny wywołuje w organizmie osoby ćwiczącej szereg zmian fizjologicznych o charakterze adaptacyjnym, przystosowujących ustrój do wykonywania pracy fizycznej o różnym stopniu intensywności. Nordic Walking to spacer, marsz wzbogacony o uruchomienie obręczy barkowej poprzez
użycie odpowiednio zaprojektowanych kijków. Materiał i metoda. W celu oceny poprawy wydolności chorych badaniami objęto losowo wybraną grupę 30
pacjentów Z. L. "Uzdrowisko Nałęczów" S.A., zakwalifikowaną do cyklicznego 21 dniowego treningu Nordic Walking przez lekarza prowadzącego w trakcie turnusu rehabilitacyjnego. Wykonano 6-minutową próbę korytarzową przed oraz po pełnym cyklu treningowym wraz z pomiarem tętna spoczynkowego oraz wysiłkowego oraz pacjenci oceniali ciężkość wysiłku wg Skali Borga. Wyniki. Po przeprowadzeniu treningu wszyscy badani zwiększyli pokonywaną odległość w trakcie testu korytarzowego o około 100 m, a 90% z nich (27 badanych) oceniło wysiłek próby korytarzowej jako mniejszy po treningu. Kolejnym badanym kryterium był przyrost tętna w trakcie próby korytarzowej. U wszystkich badanych tętno spoczynkowe po treningu obniżyło się średnio o 3 uderzenia na minutę, natomiast tętno wysiłkowe zmniejszyło się średnio o 9 uderzeń na minutę. Wnioski. 1. W badanej grupie wydolność pacjentów po cyklicznym 21 dniowym treningu Nordic Walkingu istotnie wzrosła. 2. Badani pacjenci po cyklu treningowym Nordic Walking odczuwali znacznie mniejsze zmęczenie podczas próby korytarzowej. 3. Nordic Walking może być cennym uzupełnieniem statycznych oraz zazwyczaj monotonnych treningów kardiologicznych.
brak komentarzy, skomentuj jako pierwszy
