Przeciążenia statyczno-ruchowe związane ze współczesną cywilizacją prowadzą nieuchronnie do zaburzeń czynności układu ruchu. Objawia się to ograniczeniem zakresu ruchu, połączonym często z bólem (ostrym lub przewlekłym) oraz utratą funkcji narządu ruchu. Tradycyjne leczenie, oparte na schematach stworzonych na bazie jednostek chorobowych, jest przeważnie długotrwałe, w niewielkim stopniu zindywidualizowane, działa głównie objawowo i zazwyczaj tylko w trakcie przyjmowania leków / stosowania zabiegów. Program kształcenia fizjoterapeutów i lekarzy kwestię kompleksowego spojrzenia na mechanizmy rządzące patologią narządu ruchu jako całości traktuje w sposób marginalny. Pewnym sposobem na wypełnienie luki informacyjnej jest sięgnięcie po techniki stosowane m.in. w uznanych na całym świecie metodach terapii manualnej (np. wg Karela Lewita, Mulligana, Ackermana czy też japońskiej terapii manualnej). Program, który opracowałem, powstał na bazie wymienionych koncepcji oraz kilkunastoletniego doświadczenia w pracy z pacjentami i jest podstawą kursu Funkcjonalna Terapia Manualna.
